ਛੋਟਾ ਜੇਹਾ ਮਨ

ਨਮਸਕਾਰ ਬਁਚਿਉ , ਅਁਜ ਮੈ ਤੁਹਾਨੂਂ ਸੁਣਾਵਾਂਗੀ ਇਕ ਹਿਤੋਪਦੇਸ਼ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸਾਧੂ ਤੇ ਚੂਹਾ , ਉਹ ਵੀ ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਤੁਸੀ ਪਹਿਲਾ ਵੀ ਕਦੇ ਪਡੀ -ਸੁਣੀ ਹੋਵੇਗੀ ਪਰ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚ ਪਡ ਕੇ ਕਿਵੇਂ ਲ੍ਁਗਿਆ , ਮੈਨੂ ਜਰੂਰ ਦ੍ਁਸਣਾ ਸਾਧੂ ਤੇ ਚੂਹਾ ਇਕ ਜਂਗਲ ਵਿਚ ਸੀ ਇਕ ਸਾਧੂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਉਹ ਪੂਰਾ ਜਾਦੂ ਕਰਦਾ ਰਹਿਂਦਾ ਰਁਬ ਦੀ ਭਗਤੀ ਆ ਗਈ ਉਸ ਵਿਚ ਅਦਭੁਤ ਸ਼ਕਤੀ ਇਕ ਦਿਨ ਉਸਨੇ ਲਗਾਈ ਸਮਾਧੀ ਚੂਹਾ ਇਕ ਡਿਗਿਆ ਆ ਗੋਦੀ ਸਾਧੂ ਨੁਂ ਆਈ ਬਡੀ ਦਯਾ ਚੂਹੇ ਨੂਂ ਉਹਨੇ ਪਾਲ ਲਿਆ ਪਰ ਇਕ ਦਿਨ ਇਕ ਬਿਲੀ ਆਈ ਵੇਖ ਕੇ ਚੂਹੇ ਨੂਂ ਲਲਚਾਈ ਚੂਹਾ ਤਾਂ ਮਨ ਵਿਚ ਗਿਆ ਡਰ ਸਾਧੂ ਦਾ ਹਿਰਦੈ ਗਿਆ ਭਰ ਉਸਨੇ ਅਪਣਾ ਜਾਦੂ ਚਲਾਇਆ ਤੇ ਚੂਹੇ ਨੂਂ ਬਿਲੀ ਬਣਾਇਆ ਤਾ ਕਿ ਬਿਲੀ ਨਾ ਖਾ ਪਾਵੇ ਤੇ ਚੂਹਾ ਆਜਾਦ ਹੋ ਜਾਵੇ ਕੁਝ ਸਮਾਂ ਤਾਂ ਸੁਖ ਦਾ ਬਿਤਾਇਆ ਫਿਰ ਇਕ ਦਿਨ ਇਕ ਕੁਁਤਾ ਆਇਆ ਬਿਲੀ ਦੇ ਪਿਛੇ ਉਹ ਭ੍ਁਜਿਆ ਫਿਰ ਸਾਧੂ ਦਾ ਜਾਦੂ ਜ੍ਁਗਿਆ ਬਿਲੀ ਤੋਂ ਕੁਁਤਾ ਬਣ ਜਾਉ ਤੇ ਕੁਁਤਿਆਂ ਤੋਂ ਨਾ ਘਬਰਾਉ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਚੂਹਾ ਕੁਁਤਾ ਬਣ ਕੇ ਘੁਁਮੇ ਉਹ ਜ੍ਂਗਲ ਵਿਚ ਜਾ ਕੇ ਫਿਰ ਇਕ ਦਿਨ ਇਕ ਚੀਤਾ ਆਇਆ ਕੁਁਤੇ ਨੂਂ ਊਹਨੇ ਖੂਬ ਭਜਾਇਆ ਆਇਆ ਕੁਁਤਾ ਸਾਧੂ ਦੇ ਪਾਸ ਬੋਲਿਆ ਮੇਰਾ ਕਰੋ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਖਾ ਜਾਵੇਗਾ ਮੈਨੂਂ ਚੀਤਾ ਫਿਰ ਕਿਵੇਂ ਮੈ ਰਵਾਂਗਾ ਜਿਂਦਾ ਆ ਗਿਆ ਫਿਰ ਸਾਧੂ ਨੂਂ ਰਹਿਮ ਬੋਲਿਆ ਪਾਲ ਨਾ ਕੋਈ ਵਹਿਮ ਜਾਓ ਹੁਣ ਚੀਤਾ ਬਣ ਜਾਓ ਸੁਖ ਨਾਲ ਅਪਣਾ ਜੇੀਵਨ ਬਿਤਾਓ ਕੁਁਤੇ ਤੋਂ ਚੀਤਾ ਬਣ...

ਨਮਸਕਾਰ ਪਿਆਰੇ ਬਚਿਉ , ਅਜ ਤੋਂ ਮੈ ਲੈ ਕੇ ਆਵਾਂਗੀ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਕਹਾਣਿਆਂ ਤੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਕੁਛ । ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਮੈ ਤੁਹਾਡੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਾਫੀ ਮਂਗਣਾ ਚਾਹਾਂਗੀ ਕਿਓਂਕਿ ਅਜੇ ਮੈ ਪਂਜਾਬੀ ਟਾਇਪਿਂਗ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੀ ਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਗਲਤਿਆਂ ਦੀ ਸਂਭਾਵਨਾ ਹੈ । ਉਮੀਦ ਹੈ ਤੁਸੀ ਸਮਝੋਗੇ । ਤੇ ਹੁਣ ਸੁਣੋ ਮੇਰੀ ਪਹਲੀ ਕਵਿਤਾ “ਚਂਨ ਤੇ ਹੁਂਦਾ ਘਰ ਜੇ ਮੇਰਾ “ ਚਂਨ ਤੇ ਹੁਂਦਾ ਘਰ ਜੇ ਮੇਰਾ ਰੋਜ ਲਗਾਁਦੇੀ ਮੈ ਦੁਨਿਆ ਦਾ ਫੇਰਾ ਚਂਨ ਮਾਮਾ ਦੇ ਨਾਲ ਮੈ ਹਁਸਦੀ ਅਂਬਰ ਦੇ ਵਿਁਚ ਖੂਬ ਮਚਲਦੀ ਉਪਰੋਂ ਹੀ ਧਰਤੀ ਨੂਂ ਵੇਖਦੀ ਤਾਰਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰੋਜ ਖੇਡਦੀ ਵੇਖਦੀ ਨਭ ਵਿਚ ਪ੍ਂਛੀ ਉਡਦੇ ਕਾਲੇ ਬ੍ਁਦਲ ਘਿਰ-ਘਿਰ ਆਂਦੇ ਬ੍ਁਦਲਾ ਤੋ ਮੈ ਪਾਣੇੀ ਪੀਦੀ ਤਾਰਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਭੋਜਨ ਕਰਦੀ ਟਿਮ-ਟਿਮ ਟਿਮ-ਟਿਮ ਕਰਦੇ ਤਾਰੇ ਲਁਗਦੇ ਮੈਨੂਁ ਪਿਆਰੇ-ਪਿਆਰੇ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਧਰਤੇੀ ਤੇ ਆਂਦੀ ਮਿਠੇ-ਮਿਠੇ ਫਲ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਜਾ ਕੇ ਚ੍ਂਨ ਮਾਮਾ ਨੂਁ ਖਵਾਂਦੀ ਅਪਣੇ ਉਪਰ ਮੈ ਇਤਰਾਂਦੀ ਜਦ ਅਂਬਰ ਵਿਚ ਬਾਦਲ ਛਾਂਦੇ ਉਮਡ-ਘੁਮਡ ਕੇ ਘਿਰ-ਘਿਰ ਆਂਦੇ ਧਰਤੀ ਤੇ ਜਦ ਵਰਖਾ ਕਰਦੇ ਉਹਨਾ ਨੂਁ ਵੇਖਦੀ ਹ੍ਁਸਦੇ-ਹਁਸਦੇ ਮੈ ਪਰਿਆਂ ਜਿਹੀ ਸੋਹਣੀ ਹੁਂਦੀ ਹਁਸਦੀ ਰਹਿਂਦੀ ਕਦੇ ਨਾ ਰੋਂਦੀ ਲਁਖਾਂ ਖਿਡੋਣੇ ਮੇਰੇ ਤਾਰੇ ਹੁਂਦੇ ਜੋ ਨੇ ਨਭ ਵਿਁਚ ਸਾਰੇ ਧਰਤੀ ਤੇ ਮੈ ਜਦ ਵੀ ਆਂਦੀ ਅਪਣੇ ਖਿਡੋਣੇ ਨਾਲ ਲੈ ਆਂਦੀ ਛੋਟੇ ਬ੍ਁਚਿਆਂ ਨੂਂ ਦੇ ਦੇਂਦੀ ਕਾਪੀ ਤੇ ਪੈਂਸਿਲ ਲੈ ਲੈਂਦੀ ਪਡ ਲੈਂਦੀ ਮੈ ਇਕ ਦੋ ਤਿਂਨ ਵੇਖ ਕੇ...